तुझ्यावरची कविता

तुझ्यावरी सुचते न सुचते तोच कविता दुर्बळ होते

तुझ्या रूपाने हिच्या रुपाची जादू सरते खळबळ होते.

खळबळ होते मनातुनी अन केर वाढतो चुचकार्याचा

बरा बिचारा होता पूर्वी जनातुनी मग चुळबूळ होते.

चुळबूळ होते, दोष कुणाचा? कुठे पुरावा मागे उरतो?

सदैव भोळ्या साहित्याची तव हत्यारे कत्तल होते.

कत्तल होते मनात आणि जनात जाते जखमी कविता,

तुझ्या रुपाची चर्चा नाही कवितेसाठी हळहळ होते.

- अतुल राणे.