Friday, May 19, 2017

'राख'

माझ्या देहाचा हा भुगा
थोडा मातीत कालवा
त्याची घडवून वीट
पुंडलिकास पाठवा 

त्याच्या दारी अवेळीच
येते सावळीशी प्रभा
त्यास म्हणा करा देव
याच विटेवरी उभा

सांगा त्यास नाही झाली
याची जागेपणी भेट
आता तरी लागो माथी
धूळ चरणाची थेट

तोच आनंद सोहळा
राख झाला जरी देह
युगे अठ्ठावीस पुन्हा
नको जीव माया मोह...

-अतुल राणे.