लटके लटके चाल चालुनी जीव आता घेणार ,
कसे कळावे नाव हिचे परी क्षणात हि जाणार ,
नयन कट्यारी आधीच त्यावर कातील काजळधार ,
वळूनही पाहत नाही झाले कुणा कुणावर वार .
.
.
हिच्या नयन पाशात गुंतण्या मी न जाहले सारे ,
कुठे जराशी झलक पाहण्या फिरती हो ऊन वारे ,
खळी गालची भासे कोणा जगण्याला आधार,
वीर जगाचे असोत कोणी इथेच होती ठार ...
.
.
अशी सुंदरा जाता जाता पायाशी अडखळली ,
तिला धराया भोवतालची मुले पुढे सरपटली ,
कोण्या हाती कशी पडावी चपळ असे हि खार ,
सावरून मग स्वत स्वताला क्षणात होई पसार .
.
.
ती गेली पण विरतच नाही हृदयावरची प्रतिमा,
त्या कर्त्याच्या कल्पनेस मग द्यावी वाटे उपमा,
घेई मग ती अनामिका मम कवितेचा आकार ,
कुणा ना ठावे कुठे चालली कोण हि सुंदर नार .
.
.
चालली कोण हि सुंदर नार ......!
.
.
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;अतुल राणे ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;