बैलास ना शिकविता परतून शिंग मारी ,
त्याने जणू शिकविली तुज बुडविण्या उधारी .
तव बोल ते फुकाचे देतो उद्याची देतो ,
तव न उद्या उजाडे, कळली तुझी हुशारी .
ना ऐकले जनांचे विश्वास टाकला मी ,
केलेस तोंड काळे, ना परतला माघारी .
मज पाहताच आता दुरुनी पळून जाशी,
पण रेकीशी कशाला ? ' भेटूच सोमवारी ' ...!
तुज शोधणे हि आता पुरते अशक्य झाले ,
वाटे तुलाही द्यावी पदवी आता ' फरारी' .
;;;;;;;;;; अतुल राणे ;;;;;;;;;;;;